روز جهانی چپدستها (۱۳ اوت) بهانهای است برای بررسی عمیقتر ویژگی چپدستی، بهویژه از منظر ژنتیک و علوم اعصاب. چپدستی، که در حدود ۱۰-۱۲٪ از جمعیت جهان دیده میشود، نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، اپیژنتیکی، محیطی و تکاملی است.
ریشههای ژنتیکی چپدستی
چپدستی بهطور واضح یک ویژگی ارثی است، اما الگوی وراثت آن ساده و مندلی نیست. در اینجا به چند جنبه کلیدی ژنتیکی اشاره میکنیم:
وراثتپذیری: مطالعات دوقلویی نشان دادهاند که چپدستی تا حدی ارثی است. اگر یکی از والدین چپدست باشد، احتمال چپدست شدن فرزند حدود ۱۷٪ است و اگر هر دو والد چپدست باشند، این احتمال به ۴۶٪ میرسد. با این حال، حتی در این موارد، چپدستی تضمینشده نیست، که نشاندهنده نقش عوامل غیرژنتیکی است.
ژنهای کاندید:
LRRTM۱: این ژن، که در سال ۲۰۰۷ در مطالعات ژنتیکی برجسته شد، با تنظیم عدم تقارن مغزی (لترالیزاسیون) مرتبط است. تغییرات در این ژن میتوانند باعث شوند که نیمکره راست مغز در کنترل حرکات دست غالب شود.
PCSK۶: این ژن در تنظیم مسیرهای سیگنالدهی در دوران جنینی نقش دارد و با جهتگیری دست غالب مرتبط است.
SETDB۲ و NODAL: این ژنها در عدم تقارن چپ-راست بدن (مانند قرارگیری اندامها) دخیل هستند و ممکن است بر چپدستی نیز تأثیر بگذارند.
مدل پلیژنیک: برخلاف ویژگیهای ساده مانند رنگ چشم، چپدستی نتیجه تعامل چندین ژن است. مطالعات ژنومگسترده (GWAS) نشان دادهاند که دهها لوکوس ژنتیکی (مناطق خاص در DNA) با چپدستی مرتبط هستند. این لوکوسها بهصورت جمعی بر توسعه مغز و اولویت دست تأثیر میگذارند.
اپیژنتیک : تغییرات اپیژنتیکی، مانند متیلاسیون DNA، میتوانند بیان ژنهای مرتبط با چپدستی را تنظیم کنند. این تغییرات ممکن است تحت تأثیر عوامل محیطی مانند استرس یا هورمونهای دوران بارداری باشند.
عدم تقارن مغزی و چپدستی
لترالیزاسیون مغز: مغز انسان بهصورت نامتقارن عمل میکند. در افراد راستدست، نیمکره چپ معمولاً مسئول کنترل زبان، منطق و حرکات دست راست است، در حالی که نیمکره راست با پردازش فضایی و خلاقیت مرتبط است. در افراد چپدست، این الگو ممکن است معکوس یا کمتر مشخص باشد. حدود ۷۰٪ از چپدستها همچنان زبان را در نیمکره چپ پردازش میکنند، اما برخی دیگر توزیع متفاوتی دارند.
ماده سفید مغز: مطالعات تصویربرداری مغزی (مانند MRI و DTI) نشان دادهاند که افراد چپدست تفاوتهایی در اتصالات ماده سفید مغز، بهویژه در جسم پینهای (corpus callosum)، دارند. جسم پینهای دو نیمکره مغز را به هم متصل میکند و در چپدستها ممکن است ارتباطات قویتری بین نیمکرهها وجود داشته باشد، که میتواند با تواناییهای شناختی خاص مرتبط باشد.
نقش قشر حرکتی: قشر حرکتی در نیمکره راست مغز در چپدستها نقش برجستهتری در کنترل حرکات دست چپ دارد. این تفاوت ساختاری و عملکردی از مراحل اولیه رشد جنینی شکل میگیرد.
عوامل محیطی و تعامل ژن-محیط
چپدستی تنها نتیجه ژنها نیست و عوامل محیطی نیز نقش مهمی دارند:
عوامل دوران بارداری: قرار گرفتن در معرض هورمونهایی مانند تستوسترون در رحم میتواند بر رشد مغز و اولویت دست تأثیر بگذارد. نظریه **Geschwind-Galaburda پیشنهاد میکند که سطوح بالای تستوسترون در رحم ممکن است رشد نیمکره چپ را کند کرده و به چپدستی یا حتی تواناییهای خلاقانه منجر شود.
استرسهای جنینی: استرسهای دوران بارداری، مانند کمبود اکسیژن یا عفونتها، ممکن است بر توسعه عدم تقارن مغزی تأثیر بگذارند.
فرهنگ و آموزش: در برخی فرهنگها، چپدستها در گذشته مجبور به استفاده از دست راست میشدند (مثلاً در نوشتن). این فشارهای اجتماعی میتوانند بیان طبیعی چپدستی را سرکوب کنند، اما ژنتیک زیربنایی آن تغییر نمیکند.
تکامل و چپدستی
مزیت تکاملی: پایداری چپدستی در جمعیتهای انسانی (حدود ۱۰-۱۲٪) نشاندهنده یک مزیت تکاملی است. نظریه "مبارز غافلگیرکننده" پیشنهاد میکند که چپدستها در رقابتهای فیزیکی، مانند مبارزه یا ورزش (مثل بوکس یا تنیس)، به دلیل غیرمنتظره بودن حرکاتشان برتری دارند.
تنوع ژنتیکی: چپدستی ممکن است بهعنوان یک ویژگی پلیمورفیک (چندشکل) حفظ شده باشد، زیرا تنوع در جمعیت میتواند به انعطافپذیری بیشتر در برابر چالشهای محیطی منجر شود.
ارتباط با خلاقیت: برخی مطالعات، اگرچه بحثبرانگیز، چپدستی را با تواناییهای خلاقانه و تفکر واگرا مرتبط میدانند. این ممکن است به دلیل ارتباطات قویتر بین نیمکرههای مغز در چپدستها باشد.
تحقیقات اخیر و یافتههای جدید
مطالعات ژنومگسترده (GWAS): در سالهای اخیر، تحلیل دادههای بزرگ از بانکهای زیستی (مانند UK Biobank) نشان داده است که صدها لوکوس ژنتیکی با چپدستی مرتبط هستند. این لوکوسها اغلب با ژنهایی مرتبطند که در رشد عصبی و اتصالات مغزی نقش دارند.
ارتباط با سلامت: برخی مطالعات نشان دادهاند که چپدستی ممکن است با خطر اندکی بالاتر برای برخی اختلالات، مانند اسکیزوفرنی یا دیسلکسیا، مرتبط باشد. با این حال، این ارتباطات ضعیف هستند و نیاز به تحقیقات بیشتری دارند. در مقابل، چپدستی با استعداد در برخی زمینهها، مانند هنر، موسیقی و ورزش، نیز مرتبط بوده است.
تفاوتهای جنسیتی : چپدستی در مردان کمی شایعتر از زنان است (۱۲٪ در برابر ۱۰٪)، که ممکن است به تأثیر هورمونهای جنسی در رشد جنینی مرتبط باشد.
چپدستی در فرهنگ و تاریخ
- چپدستی در بسیاری از فرهنگها با باورهای خرافی همراه بوده است. به عنوان مثال، در زبان لاتین، کلمه "sinister" (به معنای چپ) با معنای منفی همراه است. با این حال، روز جهانی چپدستها به ترویج پذیرش و قدردانی از این ویژگی کمک کرده است.
- از منظر ژنتیک، چپدستی نشاندهنده تنوع زیستی است که به غنای انسانی میافزاید. این ویژگی نه تنها یک تفاوت ساده در استفاده از دست، بلکه بازتابی از پیچیدگیهای رشد مغز و تکامل است.
نتیجهگیری
چپدستی یک ویژگی چندوجهی است که از تعامل ژنها (مانند LRRTM۱ و PCSK۶)، عوامل اپیژنتیکی، محیطی و تکاملی ناشی میشود. این صفت نه تنها به تفاوتهای ساختاری و عملکردی در مغز مرتبط است، بلکه ممکن است مزایای تکاملی و شناختی نیز داشته باشد. تحقیقات ژنتیکی و علوم اعصاب همچنان در حال کشف جزئیات بیشتری درباره این ویژگی هستند، و روز جهانی چپدستها فرصتی است برای جشن گرفتن این تنوع و درک بهتر ریشههای زیستی آن.
نویسنده: الهام کریمی
|